Naddof
Naddof (arab. — taramoq, titmoq) — oʻrta asrlarda paxta yoki jun tituvchi, savalovchi kishi. Oʻrta Osiyoning yirik shaharlarida alohida mahallalarda yashagan. Ularning mehnati, asosan, kalavachilik — ip yigiruvchilarga paxtani chigitdan ajratib, savalab berishdan iborat boʻlgan. N.lar shahar aholisining eng kambagʻal tabaqasi hisoblanib, bosqinchilik zulmiga qarshi qoʻzgʻolonlarda asosiy kuchni tashkil etgan. Masalan, Samarqandda moʻgʻullar zulmiga qarshi koʻtarilgan Sarbadorlar qoʻzgʻoloniga N.lar mahallasining oqsoqoli Abu Bakr Kuluip (Kalaviy) Naddof boshchilik qilgan.[1]
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
Ushbu maqolada Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi (2000-2005) maʼlumotlaridan foydalanilgan. |
Bu andozani aniqrogʻiga almashtirish kerak. |